Насилство: концепти и примери

Што е насилство?

Насилството е сложен концепт. Насилството често се сфаќа како употреба на сила или закана со сила што може да резултира во повреда, штета, лишување или дури и смрт. Може да биде физичко, вербално или психолошко. Светската здравствена организација (СЗО) го дефинира насилството како „намерна употреба на физичка сила или моќ, заканувачка или вистинска, против себе, друго лице или против група или заедница, која или резултира или има голема веројатност да резултира со повреда, смрт, психичко оштетување, лошо развивање или лишување“.¹ Оваа дефиниција ја нагласува намерата и го проширува концептот да вклучи дејствија кои се резултат во врска со моќта.

Проширеното разбирање на насилството не вклучува само директно насилно „однесување“ туку и структурно насилство, кое често е несвесно. Структурното насилството е резултат на неправедни и нееднакви социјални и економски структури манифестирајќи се на пример, во сиромаштија и лишување од секаков вид.

Формите на насилство може да се категоризираат на многу начини. Една таква класификација вклучува:

• директно насилство, на пр. физичко или насилство во однесувањето, како што се војна, малтретирање, семејно насилство, исклучување или тортура
• структурно насилство, на пр. сиромаштија и лишување од основните ресурси и пристап до правата; угнетувачки системи кои поробуваат, заплашуваат и ги злоупотребуваат оние кои не се согласуваат, како и сиромашните, немоќните и маргинализираните
• културно насилство, на пр. девалвирање и уништување на одредени човечки идентитети и начини на живот, насилство на сексизам, етноцентризам, расизам и колонијални идеологии и други форми на морално исклучување кои ја рационализираат агресија, доминација, нееднаквоста и угнетувањето.

Прашање:Дали е присутно директно, структурно и / или културно насилство во вашата заедница? Како?

Насилството во светот

Секоја година, повеќе од 1,6 милиони луѓе низ целиот свет го губат животот од насилство. За секој човек кој умира како резултат на насилство, многу повеќе се повредени и страдаат од низа физички, сексуални, репродуктивни и ментални здравствени проблеми. Насилството става голем товар на националните економии во здравството, спроведувањето на законот и изгубената продуктивност.
Светска здравствена организација²

Структурните и културните форми на насилство честопати се длабоко втиснати во општествата до тој степен што се сметаат за својствени. Овој вид насилство трае подолго, со што на крајот има слични последици како директното насилство или, во некои случаи, дури доведува до тоа угнетените да користат директно насилство како одговор. Пониските можности за образование во загрозените населби, ограничениот пристап до слободно време за одмор на странците, штетните услови за работа во одредени области на работа и слично, се акти на структурно и културно насилство кое има директно влијание врз пристапот на луѓето до нивните права. Сепак, овие форми на насилство ретко се препознаваат како кршење на човековите права. Следниве се неколку примери за различни форми на насилство низ целиот свет. Овие не се единствените. Повеќе информации за ефектите од вооружените конфликти може да се најде во делот Војна и тероризам и во други делови од овој прирачник.

Воени трошоци, трговија со оружје и насилство 

Производството и трговијата со оружје се несомнено едни од најголемите закани за мирот, не само заради економските, финансиските и социјалните димензии на производство на оружје. Производството и извозот на оружје честопати се охрабруваат заради економски причини малку размислувајќи за влијанието врз мирот и безбедноста. Светските воени трошоци постојано се зголемуваат; во 2014 година светот потрошил околу 1776 милијарди евра на војската. Базата на податоци за меѓународниот Институт за истражување на мирот во Стокхолм во 2014 година го покажува САД (610 милијарди евра) како најголем воен потрошувач, а потоа следат Кина (216 милијарди евра) ипотоа три европски земји, Русија (84 милијарди американски долари) Велика Британија (60 милијарди долари) и Франција (62 милијарди евра). Европа како целина потрошила 386 милијарди долари. 

Податоците од Институтот за развој во странство (www.odi.org) покажуваат дека можеме да обезбедиме бесплатно основно и средно образование во сите сиромашни земји низ целиот свет за 32 милијарди долари годишно, ова е помалку од една недела глобално воено трошење.

Прашање: Колку троши годишно земјата каде живеете за производство и купување оружје?

Организацијата за економска соработка и развој (ОECD) проценува дека најмалку 740.000 жени, мажи, млади луѓе и деца се убиваат секоја година од вооружено насилство; повеќето од погодените живеат во сиромаштија. Поголемиот дел од вооружените убиства се случуваат надвор од војните, иако вооружените конфликти продолжуваат да создаваат голем број смртни случаи. Покрај тоа, огромен број од луѓето се повредени од вооружено насилство и се соочуваат со долгорочно страдање заради тоа. Според Амнести Интернешнл, околу 60% од кршењето на човековите права документирани од организацијата вклучуваат употреба на мало и лесно оружје.⁴

Контролирање на трговијата со оружје

Контрола на оружјето (Control Arms) е глобална алијанса на граѓанското општество што води кампања за меѓународен правно обврзувачки договор со кој ќе се запре трансферот на оружје и муниција. Кампањата потенцира дека домашните регулативи не успеале да се прилагодат на зголемената глобализација на трговија со оружје бидејќи различни делови на оружје се произведуваат на различни места и се пренесуваат во други земји за да се склопат. Контрола на оружјето повикува на „доказ за куршум“ Договор за трговија со оружје со кој ќе ги сметаат владите за одговорни за нелегалните трансфери на оружје.
www.controlarms.org

Малтретирање (булинг)

Претставува форма на меѓучовечко насилство, малтретирање (булинг) една од формите на насилство што ги погодува младите луѓе и честопати не се смета како форма на насилство. Малтретирањето се однесува на агресивно однесување кое се повторува и има намера некого да повреди. Може да има форма на физичка, психолошка или вербална агресија. Може да се случи во секоја ситуација кога луѓето комуницираат, било да е тоа на училиште, на работното место или кое било друго социјално место. Малтретирањето (булингот) може да биде директен, да се конфронтира лице в лице или индиректен со ширење гласини или наштетувајќи му некому, на пример, преку Интернет. Иако е тешко да се има јасна статистика, истражувањата покажуваат дека малтретирањето (булингот) е сè поголем проблем. Жртвите честопати не се осмелуваат да зборуваат и затоа е исклучително тешко да се идентификуваат жртвите на малтретирање и да им се даде поддршка.

Дали телесната казна е легитимна?

Телесната казна е најраспространетата форма на насилство врз децата и претставува кршење на нивните човекови права. Во минатото, некои тврдеа дека удирањето е безопасна форма на казна што им овозможува на родителите да ги воспитаат нивните деца, додека други го сметаа за насилна форма на физичко казнување. Кампањата на Советот на Европа „Крени рака против удирањето“ предизвика силни дебати во земјите-членки и застанаа на страната на човековите права против оваа практика.

Родово насилство

Родово базираното насилство е една од најчестите форми на структурно и културно насилство. Тоа е присутно во секое општество и нејзините последици влијаат буквално на сите човечки суштества. Според УНФПА, родово базираното насилство„ се одразува и ги зајакнува нееднаквостите меѓу мажите и жените и го загрозува здравјето, достоинството, безбедноста и автономијата на нејзините жртви. Опфаќа широк спектар на прекршувања на човекови права, вклучително и сексуална злоупотреба на деца, силување, семејно насилство, сексуален напад и вознемирување, трговија со жени и девојчиња и неколку штетни традиционални практики. Било која од овие злоупотреби може да остави длабоки психолошки лузни,го нарушува здравјето на жените и девојчињата воопшто, вклучително и нивното репродуктивно и сексуално здравје, а во некои случаи, резултира со смрт “⁵.Родовото насилство не мора да биде физичко. Всушност, младите многу страдаат од вербално насилство, особено насочено кон ЛГБТ младите момчиња и девојчиња.

Во ситуации на конфликт, жените стануваат особено ранливи и се појавуваат нови форми на насилства врз жените. Овие може да се движат од масовно силување до присилни сексуални напади, присилна бременост или сексуално ропство. Поларизацијата на родовите улоги за време на вооружените конфликти се зголемува, па така жените се гледаат како објекти на војната и територии кои треба да бидат освоени.

Насилство врз бранителите на човековите права

Да се истражува, известува за кршење на човековите права, да се едукацираат луѓето за човековите правата, да се прават кампањи за правда може да биде опасна работа. Бранители на човековите права се луѓе кои индивидуално, или со други, ги промовираат и штитат човековите права преку мирни и ненасилни средства. Поради нивната работа, бранителитете на човековите права можат да бидат подложени на различни видови насилство, вклучувајќи тепање, произволно апсење или убивање, тортура, закани со смрт, вознемирување и клевета или ограничувања на нивната слобода на изразување и здружување. Во 2000 година, Обединетите Нации формираа Специјален известувач чија главна мисија е да се поддржи спроведувањето на Декларацијата за бранителите на човековите права од 1998 година .„Заштитата“ на бранителите на човековите права вклучува заштита на самите бранители и одбрана на човековите права. Специјалниот известувач бара, прима, испитува и одговара на информации за состојбата со бранителите на човековите права, промовира ефикасно спроведување на Декларацијата и препорачува стратегии за заштита на бранителитете на човековите права.⁷

Прашање: Колку е слободно и безбедно да се пријави или да се осуди злоупотреба и прекршување на човековите права во вашата земја?

Борба за ресурси

Поседување или контрола врз природните ресурси како што се вода, обработливо земјиште, минерално гориво, метали, природен гас и така натаму, честопати поттикнувале насилни судири низ историјата. Осиромашување на одредени ресурси и недостаток на други, како што се вода или обработливо земјиште, се очекува да станат пошироко распространети како резултат на зголемување на потрошувачката и климатските промени. Ова може да создаде повеќе регионални или меѓународни тензии, потенцијално водејќи до насилни конфликти.

Прашање: Како вашата земја е дел од натпреварот за ограничени ресурси?

Мир, човекова безбедност и човекови права

Војната и насилството неизбежно резултираат во негирање на човековите права. Градење култура на човековите права е предуслов за постигнување на состојба на мир. Одржлив, траен мир и безбедност можат да се постигнат само кога се исполнети сите човекови права. Градење и одржувањето на културата на мир е заеднички предизвик за човештвото.

Што е мирот?

Култура на мир ќе се постигне кога граѓаните на светот ќе ги разберат глобалните проблеми, имаат вештини да ги решат конфликтите и ненасилно да се борат за правда, живеат според меѓународните стандарди за човекови права и правичност, ја ценат културната разновидност и ја почитуваат Земјата и едни со други. Ваквото учење може да се постигне само со систематско образование за мир.
Глобална кампања за образование за мир од Хашкиот апел за мир

Горенаведената изјава од кампањата нуди пошироко разбирање на мирот: мирот значи не само недостаток на насилни конфликти, туку и присуство на правда и правичност, како и почитување на човековите права и за Земјата. Јохан Галтунг, признат норвешки научник и истражувач, дефинираше два аспекти на мирот. Негативниот мир значи дека нема војна, нема насилен конфликт меѓу државите или во рамките на државите. Позитивниот мир значи нема војна или насилен конфликтво комбинација со ситуација во која има еднаквост, правда и развој. Отсуството на војна само по себе не гарантира дека луѓето не страдаат од психолошко насилство, репресија, неправда и недостаток од пристап до нивните права. Затоа, мирот не може да се дефинира само со негативен мир.

Концептот на мирот има исто така важна културна димензија. Традиционално, за многу луѓе во „западниот свет“ мирот генерално се подразбира дека е надворешен услов, додека во другите култури, мирот исто така има врска со внатрешниот мир (мирот во нашите умови или срца). Во традицијата на Маите, на пример, мирот се однесува на концептот на благосостојба; тој е поврзан со идејата за совршена рамнотежа помеѓу различните области во нашите животи. Затоа, мирот треба да се смета и како внатрешни и како надворешни процеси кои влијаат врз нас.

Безбедност на човекот

Концепт блиску поврзан со мирот и насилството е човековата безбедност, која ја признава меѓусебната поврзаност помеѓу насилството и лишување од секаков вид. Тоа се однесува на заштитата на поединците и заедниците од директната закана од физичко насилство и индиректните закани кои произлегуваат од сиромаштија и други форми на социјални, економски или политички нееднаквости, како и природните катастрофи и болести. Една земја може да не биде под закана од надворешен напад или внатрешен конфликт, но сепак да биде несигурна доколку, на пример, недостига капацитет за одржување на владеењето на правото, ако голем број од популацијата е раселена од глад или е десеткувана од болести или доколку на нејзините луѓе им недостасуваат основните неопходности за опстанок и пристап до нивните човекови права.

Човечката безбедност ги унапредува човековите права затоа што се однесува на ситуации кои сериозно ги загрозуваат човековите права и гo поддржуваат развој на системи што на луѓето им даваат основни елементи за опстанок, достоинство и суштински слободи: слобода на потребите, слобода од страв и слобода за преземање активности од свое име. За да се постигне ова, таа користи две општи стратегии: заштита и зајакнување. Заштитата ги штити луѓето од директни опасности, но исто така се обидува да развие норми, процеси и институции кои ја одржуваат безбедноста. Зајакнувањето им овозможува на луѓето да го развијат својот потенцијал и да станат целосни учесници во донесувањето одлуки. Заштитата и зајакнувањето меѓусебно се поттикнуваат и потребни се и двете.

Прашање: Како несигурноста влијае врз младите луѓе со кои работите?

Целите за одржлив развој (SDG) усвоени од ООН во 2015 година ја признаваат важната улога на безбедноста за развојот. SDG 16, понекогаш скратено на „Мир и правда“ е да „промовираат мирни и инклузивни општества за одржлив развој, обезбедување пристап до правда за сите и градење на ефективни, одговорни и инклузивни институции на сите нивоа“. Постојат 10 цели, на пример 16.1 да се намалат сите форми на насилство, 16.2 крај на злоупотреба на сите форми на насилство против и тортура на деца. Целосниот список на цели е во делот за понатамошни информации за активноста„ Колку нам ни е потребно?“

Врските помеѓу SDG 16 и човековите права се:

• Право на човекот на живот, слобода и безбедност [UDHR чл. 3; ICCPR чл. 6 (1), 9 (1);
• ICPED чл. 1] вклучително и слобода од тортура [UDHR чл. 5; ICCPR член 7; CAT член 2; CRC член 37 (а) ]
• Заштита на децата од сите форми на насилство, злоупотреба или експлоатација [CRC чл.. 19, 37
• (а)), вклучително и трговија со луѓе CRC чл..34-36; CRC–OP1
• Право на пристап до правда и правичен процес [UDHR чл. 8, 10; ICCPR. Чл.2 (3), 14-15; CEDAW чл..2 (в)]
• Право на правно лице [UDHR чл. 6; ICCPR чл. 16; CRPD чл. 12]
• Право на учество во јавни работи [UDHR чл. 21; ICCPR чл 25.
• Право на пристап до информации [UDHR чл. 19; ICCPR чл. 19 (1)]  (www.ohchr.org)

Мирот како човеково право

Мирот е начин на живеење заедно, така што сите членови на општеството можат да ги остварат своите човекови права. Тоа е  суштинскиот елемент до остварување на сите човекови права. Мирот е производ на човековите права: колку повеќе општеството ги промовира, штити и исполнува човековите права на своите луѓе, толку се поголеми шансите за спречување на  насилство и мирно решавање на конфликтите. Како и да е, мирот исто така се повеќе се препознава како човеково право, како ново човечко право или дел од така наречените права на солидарност.

Врската помеѓу меѓународните човекови права и правото на мир е многу силнa, особено затоа што отсуството на мир доведува до толку многу кршења на човековите права.
UDHR го признава, на пример, правото на безбедност и слобода (член 3); забранува тортура, нечовечно или понижувачко постапување или казнување (член 5) и повикува на меѓународен поредок во кој правата и слободите утврдени во декларацијата може целосно да се реализираат (член 28). Меѓународен пакт за граѓанскии политичките права ICCPR забрануваат пропаганда за војна, како и „застапување на национална, расна или верска омраза што претставува поттикнување на дискриминација, непријателство или насилство “(член 20).Правото на мир е исто така кодифицирано во некои регионални документи, како Африканската
Повелба за правата на човекот и народите и Азиската Повелба за човекови права. Создавањето на Советот на Европа сам по себе се засноваше на убедувањето дека „потрагата по мир заснован врз правда и меѓународна соработка е од витално значење за зачувување на човечкото општество и цивилизација.“

Право на мир во Советот за човекови права на ООН

„Советот за човекови права…
1. Потврдува дека народите на нашата планета имаат свето право на мир;
2. Исто така, потврдува дека зачувувањето на правото на народите за мир и унапредувањето на неговото спроведување претставуваат основна обврска на сите држави
3. Ја нагласува важноста на мирот за промовирање и заштита на сите човекови права за сите;
4. Исто така, потенцира дека длабоката линија што го дели човечкото општество помеѓу богатите и сиромашните и сè поголемиот јаз меѓу развиениот свет и светот во развој претставува голема закана за глобалниот просперитет, мирот, човековите права, безбедноста и стабилноста;
5. Понатаму нагласува дека мирот и безбедноста, развојот и човековите права се столбовите на системот на Обединетите Нации и основи за колективна безбедност и благосостојба;...“¹¹

Декларација од Сантијаго за човековото право на мир, усвоена во 2010 година од страна на Меѓународниот Конгрес за човекови права за мир е еден од најрафинираните документи за мирот како човечко право. Декларацијата препознава лица, групи, народи и целото човештво како носители на „неотуѓивото право на праведност, одржливост и траен мир “(чл. 1) и Државите, поединечно, заеднички или како дел од мултилатерални организации“, како главни носители на должноста на човеково право на мир”. Декларацијата исто така повикува на право на образование” за мир и сите други човекови права „како компонента на правото на мир затоа што„ образованието и социјализацијата за мирот е услов sine qua non за одучување од војна и градење на идентитети ослободени од насилство “. Правото на безбедност на човекот и правото на живот во безбедно и здраво опкружување “, вклучително и слобода од страв и од потреба се исто така истакнати како елементи на „позитивен мир“. Другите димензии на правото на мир се правото на непослушност и свесен приговор, правото на отпор и да се спротивстави на угнетување и право на разоружување.Декларацијата, исто така, посветува посебен член за правата на жртвите, вклучително и нивното право на барање на правда и ослободување од обврските што произлегуваат од човековото право за мирот.

Прашање: Што значи за вас човековото право на мир, во пракса?

Легитимно (државно) насилство

Не е секое насилство незаконско или нелегитимно. Насилни акти понекогаш се неопходни со цел да се заштитат човековите права на другите луѓе. Јас можеби ќе морам да користам насилство за самоодбрана; Јас очекувам полицаец да употреби, во екстремни случаи, некаков вид на насилство за да ме заштити мене или моето семејство од насилство од други луѓе. Моето човеково право на безбедност подразбира дека државата и нејзините органи ме штитат од насилство. Рамката на човекови права подразбира дека насилните активности од страна на државните или јавните агенции се оправдани (а понекогаш и потребни), под услов да се така организирани и донесени во рамките на човековите права, вклучително и почитување на правата на жртвата.

Ова покренува прашања во врска со приматот на некои човекови права над други: правото на животот е јасно човеково право, а сè уште во многу случаи луѓето се насилно казнувани или убивани, како последица на нивните постапки. Примери низ целата историја илустрираат како граѓанските движења придонеле за промена и подобар пристап до човековите права на луѓето. Сепак, мировните движења честопати се потиснуваат со насилна полициска или армиска акција. Го потиснуваат правото на луѓето на слобода на изразување и здружување. Движењато „Арапска пролет“ иницирана во 2011 година покажа како младите во Тунис, Египет и други Арапски земји се собраа и мирно ги побараа своите човекови права, но беа насилно нападнати и ставени во притвор од страна на државните вооружени сили, а многумина го загубија и животот.

Прашање: Кога е оправдана вооружена интервенција според политиката?

Од гледна точка на човековите права, лишувањето од слобода на една личност како последица на кривично дело не ја одзема од нив нивната вродена човечност. Ова е причината зошто мерките што ги презема државата против луѓето кои насилно постапиле против други не смее да биде произволна, мора да го почитува нивното вродено достоинство и мора да ги заштити овие лица од тортура и нечовечно или понижувачко постапување или казна. Една од целите на затворањето е социјалната рехабилитација на затворениците.

Владеењето на правото и заштитата на човековите права и слободи се клучни заштитни мерки за ефикасен и праведен систем на кривична правда. Сепак, додека се штитат невините,¹², притворите и затворите честопати, исто така, за жал,се местата каде се појавуваат повреди на човековите права. Според стандардите за човекови права, особено Конвенцијата за правата на детето, треба да се воспостават специфични механизми за рехабилитација за млади сторителите, како што се „закони, процедури, надлежни органи и институции специфично применливи за деца за кои се тврди дека се обвинети или е признато дека го прекршиле казнено право “ (чл. 40). Ова, сепак, не е секогаш случај. Според Меѓународната реформа на казната, начинот на кој надлежните органи се справуваат со младите сторители честопати можат да водат до долгорочно физичко и психичко лошо здравје. На пример, изложеност на насилно однесувањето во притвор и одвојување од семејствата и заедницата може да ја поткопаат идејата за рехабилитација и да ги поттикнат уште повеќе кон криминални активности. Врз основа на проценките на УНИЦЕФ, денес низ целиот свет има над еден милион деца во притвор.

Прашање: Може ли затворањето да биде ефикасен начин за рехабилитација и едукација на деца и млади што извршиле криминално дело?

Смртна казна

Смртната казна е забранета со Европската Конвенција за човекови права, како и во Меѓународниот Пакт за граѓански и политички права (Протокол 1). Забраната на смртна казна не го оправдува кршењето на човековите права. Исто така се заснова на верувањето дека насилството не може да се победи со поголемо насилство. Забраната на смртната казна е исто така израз на непогрешливост на правдата: историјата покажува дека судски грешки се секогаш можни и дека постои ризик дека погрешна личност може да биде погубена. Сепак, забраната на смртната казна е исто така сведоштво на верувањето на правото на живот и достоинство - и за фер судење.

Во 2011 година, се знаеше дека 1.923 лица во 63 земји се осудени на смртна казна, а за 676 егзекуции се знае дека биле извршени во 20 држави. Сепак, бројката 676 не ги вклучува можеби илјадниците луѓе што според проценката на Амнести Интернешнл биле извршени во Кина.¹³  Белорусија е единствената земја во Европа која во 2012 година сè уште изврши егзекуции. Според Амнести Интернешнл, на затворениците со смртна казна во Белорусија им се кажува дека ќе бидат погубени само неколку минути пред извршувањето на казната. Тие се погубуваат со истрел во задниот дел од главата. Членовите на семејството се информираат само по извршувањето на погубувањето, а местото на погребувањето се чува во тајност.

Младите луѓе и културата на мир

Трансформација на конфликт, помирување, образование за мир и сеќавањето се дел од акциите што носат надеж за живот ослободен од насилство и за култура на мир. Мора да учиме од минатото и да вложиме напори да избегнеме повторување на ужасни настани против човештвото низ кои живееле претходните генерации. Сè уште во некои места во светот има локални војни и вооружени судири. Утешно е да се знае дека не сме беспомошни и дека имаме алатки за елиминирање на насилството. Младите луѓето играат важна улога во оваа промена.

Советот на Европа работи на промовирање на социјална правда и избегнување на ескалација на насилни конфликти и спречување на војни и терористички активности. Организацијата ги охрабрува политичките лидери и граѓанското општество да градат и негуваат култура на мир наместо култура на насилство и ја подигнува свеста за цената на насилството, перспективите на мирна иднина, важноста на демократијата и демократските вештини, како и промовирање на хуманизам, човечко достоинство, слобода и солидарност.

Младинскиот сектор на Советот на Европа има над 40 години искуство во работење на интеркултурно учење, трансформација на конфликти и образование за човекови права. Усвојувањето на Белиот Документот за интеркултурен дијалог „Да живееме заедно еднакви во достоинството“, од страна на Комитетот на министри на Советот на Европа ја потврди политичка важност на овие пристапи и ја истакна потребата за дијалог помеѓу културите за развој и заштита на мирни општества.

7-та Конференција на европските министри одговорна за млади (Будимпешта, 2005) беше посветена на младинските политики на одговор на насилството. Во финалната декларација, министрите, меѓу другото, се согласија за важноста за преземање на акција против формите на насилството и нивното влијание врз луѓето, на потребата да се развие стратегија за спречување на насилството и да се препознаат младите како актери во спречувањето на насилството “, додека се подига нивното чувство за одговорност и активно промовирање на нивното учество и соработка “во овој домен. Декларацијата исто така го признава и образованието за човекови права дека содржи суштинска димензија на спречување на насилство. Министерската конференција беше кулминација на проектот против насилството во секојдневниот живот што резултираше со разни образовни инструменти и иницијативи за спречување и адресирање на насилството, како што е Прирачникот „Жива библиотека“.  

Младинскиот сектор на Советот на Европа, исто така, иницираше и поддржуваше проекти водени од млади кои се однесуваат на конфликтот и промовираат образование за мир. Младинскиот мировен камп работи од 2004 година и ги носи младите луѓе од различни спротивставени области заедно за да се вклучат во дијалог за разбирање дека тие споделуваат заеднички вредности и искуства, честопати многу болни. Програмата им помага на младите лидери да ги препознаат и надминат предрасудите, да се борат против агресивните и исклучителни форми на национализам и да спроведуваат интеркултурно учење и образование за човечкови права. За некои од учесниците ова е прв пат во нивните животи да разговараат лице в лице со млади луѓе од „другата страна“. Кампот сега се одржува секоја година во Европскиот Младински центар, а повремено во државите членки.  

Мултиплицирање на мировното образование

По Младинскиот мировен камп 2011 година, шестмина израелски и палестински учесници се договорија да продолжат да се состануваат на линијата на престанок на огнот, таканаречената „ зелена линија“. Секој месец нови млади луѓе од обете страни се приклучуваат на попладневните средби, кои вклучуваат дискусии, споделување лични приказни и забава. Како една заедничка група, тие се вклучуваат во работа во заедницата од двете страни на линијата, секој пат во различна заедница од различна страна, секогаш во заедница погодена заради нешто од тековниот конфликт.

Проектот Младински мировни амбасадори, инициран во 2011 година, во проекти ангажира млади лидери на одредено базично ниво за образование за мир со млади луѓе, со цел трансформирање на конфликтни ситуации во нивната реалност. Проектот е изграден на мрежа од специјално обучени млади луѓе кои го зајакнуваат присуството и ги промовираат вредностите на Советот на Европа во области и заедници засегнати со конфликт.

Поништување на омразата

Во последните две години, улиците на Пријепоље, мултикултурен град во Србија, беа исцртани со „погрешни“ графити, исполнети со говор на омраза кон странците и луѓето со различни религии (муслимани и православни). Повеќето графити се напишани од момчиња од 2 различни хулигански групи. Мојот проект собра 10 момчиња, на возраст од 14 - 18 години, како од хулиганска група, така и од етнички/религиозни малцинства, кои ќе го редекорираат градот со графити за да се преправат графитите на омраза, кои беа поставени на разни места. Додека го прават тоа, ќе биде снимен филм за градење на мирот. Овој проект треба да помогне да се создаде силна основа за градење на мир, взаемно разбирање и толеранција.
Едо Садиковиќ, организацијаJUMP , Србија (проект на Младинските мировни амбасадори)

Мрежи за мир

Следниве се неколку примери за да се согледа разновидноста, сериозноста и креативноста на градителите на мир и бранители на човековите права.

Борци за мир – е движење што започна заеднички со Палестинци и Израелци кои активно учествуваа во циклус на насилство, а сега се борци за мир

Потрага по заедничка основа спроведува програми за трансформација на конфликти.

Одговарање на конфликт  обезбедува обука за трансформација на конфликт. Инспиративни примери и белешки за спроведување на обука може да се најдат на нивната веб-страница.

Глобалното партнерство за спречување на вооружен судир е глобална мрежа која бара нов меѓународен консензус за преминување од реакција кон превенција на насилни конфликти.

Обединетата мрежа на млади градители на мир е мрежа на младински организации, кои работат кон воспоставување на мирни општества.

Фусноти

1 Светски извештај за насилство и здравје, СЗО 2002 година, Genенева стр 5: http://whqlibdoc.who.int/hq/2002/9241545615.pdf
2 www.who.int/violence_injury_prevention/violence/en/
3 Меѓународен институт за истражување на мирот во Стокхолм (СИПРИ):  www.sipri.se
4 http://controlarms.org/wordpress/wp-content/uploads/2011/03/killer_facts_en.pdf 
5 www.unfpa.org/gender/violence.htm
6 Извештај за напредокот на Барбара Фреј, Специјалниот известувач на ООН, „Спречување на кршење на човековите права извршени со мало и лесно оружје“, Доктор на ООН.
7 Извор: www.ohchr.org/EN/Issues/SRHRDefenders/
8 Еванс, А., недостаток на ресурси, фер акции и развој, WWF / Oxfam, дискусија, 2011 
9 Од филмот Барио Де Паз
10 Нелса Либертад Курбело е поранешна на калуѓерки и медијатор на улични банди во Еквадор
11 Генерално собрание на ООН, 15 јули 2011 година, Документ A / HRC / RES / 1/7/16 на Советот за човекови права
12 Врз основа на целите на системите за правда во Велика Британија, видете: http://ybtj.justice.gov.uk/
13 Статистика за смртна казна на Амнести Интернешнл
14 Не осудувајте книга според нејзината корица - Водич за организација на Жива библиотека, Абергел Р. et al, Публикација на Советот на Европа, 2005 година