Вітаем у «Компасе» і гэтым выданні з унесенымі праўкамі!

«Компас» быў упершыню апублікаваны ў 2002 годзе ў рамках Маладзёжнай праграмы адукацыі ў галіне правоў чалавека, якую праводзіў Дырэктарат Савета Еўропы па справах моладзі і спорту. Праграма была распрацавана таму, што адукацыя ў галіне правоў чалавека (АПЧ) – у значэнні адукацыйных праграм і практыкаванняў, накіраваных на забеспячэнне роўнасці чалавечай годнасці, – была і застаецца надзвычай важнай для фарміравання цэлага вымярэння дэмакратычнага грамадзянства для ўсіх маладых людзей і для прасоўвання культуры ўсеагульных правоў чалавека. «Компас» стаў даведачным дапаможнікам для многіх людзей, якія прымаюць удзел у заснаванай на каштоўнасцях працы з моладдзю і нефармальнай адукацыі. (Read more)

Савет Еўропы - Генеральны сакратар

Image: Secretary General of the Council of Europe

Недастаткова, каб дзеці і моладзь проста мелі правы чалавека. Каб укараніць культуру правоў чалавека і зрабіць так, каб нашыя маладыя людзі разумелі, як атрымаць доступ да гэтых правоў, а таксама як  захоўваць, абараняць і пашыраць гэтыя правы, ім патрэбная адпаведная адукацыя. 

Компас быў упершыню апублікаваны ў 2002 г. і ад таго часу ён падтрымлівае працу прафесіяналаў і актывістаў грамадзянскай супольнасці па пашырэнні адукацыі ў галіне правоў чалавека сярод мноства маладых людзей у Еўропе і ва ўсім свеце. Перакладзены на 31 мову, ён адыграў істотную ролю ў фармаванні падыходаў да моладзевай палітыкі і працы з моладдзю, заснаваных на правах чалавека. Гэтыя падыходы павялічваюць абазнанасць у правах чалавека, якая   пашырае магчымасці навучэнцаў, застаецца з імі цягам усяго жыцця і можа перадавацца будучым пакаленням. Гаворка тут ідзе не толькі пра навучанне, але і пра доўгатэрміновае развіццё дэмакратычнага грамадзянства.

Жыццёва важна, каб маладыя людзі атрымалі магчымасць пабачыць жыццё з гэтага пункту погляду.  У свеце, які імкліва мяняецца, шмат перасцярогі і страху, якія ўзмацняюцца як доўгатэрміновымі тэндэнцыямі так і бягучымі падзеямі. Гэтыя складанасці могуць падавацца непераадольнымі. Але падыход да іх з пункту погляду правоў чалавека можа даць упэўненасць, што нашыя грамадствы змогуць прыкласці этычныя прынцыпы да найбольш складаных праблемаў - што людзі могуць і мусяць атрымліваць падтрымку і абарону нават у часы найцяжэйшых выпрабаванняў.

Ведаць гэта – важны дар.

Я веру, што Компас працягне накіроўваць работнікаў адукацыі ў галіне правоў чалавека ў іхняй важнай працы.

 

Марыя Пейчыновіч-Бурыч