прынята ў 1979 годзе Генеральнай Асамблеяй ААН, уступіла ў сілу 3 верасня 1981 года

(неафіцыйны агляд)

Артыкул 1

Вызначэнне дыскрымінацыі ў адносінах да жанчын як «...любое адрозненне, выключэнне або абмежаванне па прыкмеце полу, якое мае следствам або мэтай якога з’яўляецца прыніжэнне або адмаўленне прызнання, рэалізацыі або ажыццяўлення жанчынамі, незалежна ад іх сямейнага становішча, на аснове роўнасці мужчын і жанчын правоў чалавека і асноўных свабод у палітычнай, эканамічнай, сацыяльнай, культурнай, грамадзянскай або любой іншай сферы».

Артыкул 2

Асуджае дыскрымінацыю ў адносінах да жанчын ва ўсіх яе формах; дзяржавы-ўдзельніцы пагаджаюцца забяспечыць прававыя рамкі абароны ад дыскрымінацыі і выконваць прынцып роўнасці.

Артыкул 3

Дзяржавы пагаджаюцца прымаць меры ва ўсіх сферах – грамадзянскіх, палітычных, эканамічных, сацыяльных і культурных, каб гарантаваць ажыццяўленне і рэалізацыю правоў чалавека ў адносінах да жанчын і фундаментальных свабод на аснове роўнасці з мужчынамі.

Артыкул 4

Дазваляе дзяржавам-удзельніцам прымаць «часовыя спецыяльныя меры» для паскарэння дасягнення роўнасці.

Артыкул 5

Неабходнасць прымаць адпаведныя меры, каб змяніць культурныя мадэлі паводзін, а таксама неабходнасць сямейнага выхавання, каб прызнаць сацыяльную функцыю мацярынства і агульную адказнасць за выхаванне дзяцей мужчынамі і жанчынамі.

Артыкул 6

Абавязвае дзяржавы-ўдзельніцы прыняць меры па спыненні гандлю жанчынамі і прыцягнення жанчын да прастытуцыі.

Артыкул 7

Жанчыны маюць роўнае права голасу, права займаць дзяржаўныя пасады, а таксама ўдзельнічаць у грамадзянскай супольнасці.

Артыкул 8

Жанчыны маюць такое ж права, як і мужчыны, працаваць і прадстаўляць свае ўрады на міжнародным узроўні.

Артыкул 9

Жанчыны маюць роўныя з мужчынамі правы на атрыманне, змяненне або захаванне свайго грамадзянства і грамадзянства сваіх дзяцей.

Артыкул 10

Абавязвае дзяржавы-ўдзельніцы ліквідаваць дыскрымінацыю ў галіне адукацыі, у тым ліку ў прафесійнай падрыхтоўцы, доступе да вучэбных планаў і іншых сродках атрымання роўнай адукацыі, а таксама ліквідаваць стэрэатыпныя ўяўленні пра ролю мужчын і жанчын.

Артыкул 11

Заклікае дзяржавы-ўдзельніцы прымаць меры па спыненні дыскрымінацыі ў сферы занятасці і забеспячэння ўсіх правоў у гэтай галіне, у тым ліку права на працу, магчымасцей працаўладкавання, роўнага ўзнагароджання, свабоднага выбару прафесіі і занятасці, сацыяльнага забеспячэння і абароны.

Артыкул 12

Патрабуе ад дзяржаў-удзельнікаў прымаць меры па ліквідацыі дыскрымінацыі ў галіне аховы здароўя, у тым ліку забяспечваць доступ да такіх паслуг, як планаванне сям’і.

Артыкул 13

Жанчыны маюць такія ж правы, як і мужчыны, ва ўсіх сферах сацыяльна-эканамічнага жыцця, напрыклад права на сямейную матэрыяльную дапамогу, іпатэчныя крэдыты, банкаўскія крэдыты, а таксама ўдзел у забаўляльных і спартыўных мерапрыемствах.

Артыкул 14

Засяроджваецца на рашэнні канкрэтных праблем, з якімі сутыкаюцца жанчыны ў сельскай мясцовасці, у тым ліку ў вобласці ўдзелу жанчын у працэсе планавання развіцця, доступу да адэкватнай медыцынскай дапамогі, крэдытавання, адукацыі і належных умоў жыцця.

Артыкул 15

Жанчыны і мужчыны роўныя перад законам. Жанчыны маюць законнае права заключаць дагаворы, валодаць маёмасцю і выбіраць месца жыхарства.

Артыкул 16

Патрабуе мер па забеспячэнні роўнасці ў шлюбе і сямейных адносінах, у тым ліку роўных з мужчынамі правоў на свабодны выбар шлюбу, роўных правоў і абавязкаў у адносінах да дзяцей, у тым ліку права свабодна вызначаць колькасць дзяцей, інтэрвал паміж іх нараджэннем і сродкі, каб ажыццявіць гэта; а таксама патрабуе аднолькавых правоў уласнасці.

Артыкул 17-30

Працэдуры справаздачнасці і адміністраванне Канвенцыі.