Artykuł 12 stanowi, że „mężczyźni i kobiety w wieku małżeńskim mają prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny, zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawa”.

Dotyczy to tylko małżeństwa, nie konkubinatów lub związków partnerskich. Nadto odnosi się to tylko do małżeństw heteroseksualnych: Konwencja nie wymaga od państwa przyznania parom osób tej samej płci prawa do zawarcia związku małżeńskiego. Niemniej transseksualiści mają prawo do zawarcia małżeństwa zgodnie z ich nową płcią. Prawo małżeńskie może różnić się w zależności od państwa, np. w takich kwestiach, jak możliwość zawierania małżeństw między krewnymi, jak również małżeństw homoseksualnych.

Jest mało prawdopodobne, aby kwestie dotyczące niniejszego artykułu, pojawiły się w związku z pracą policji, natomiast bardziej prawdopodobne jest to w przypadku pracowników sądowych oraz funkcjonariuszy więziennych. Chociaż Trybunał uznał prawo więźniów do zawarcia małżeństwa, nigdy nie stwierdził istnienia prawa do tak zwanych „wizyt małżeńskich” dla więźniów w ramach artykułu 12 w celu umożliwienia im założenia rodziny (niemniej, pozwala na to ponad połowa państw członkowskich). Sprawy dotyczące separacji małżonków z powodu deportacji lub przepisów imigracyjnych będą zazwyczaj rozpatrywane na podstawie artykułu 8, a nie artykułu 12.

Download the abstract

  • Diminuer la taille du texte
  • Augmenter la taille du texte
  • Imprimer la page