Bianchi/İsviçre Davası   | 2006

Babanın çocuğunu görememesi üzerine aile yaşamını korumak üzere reformlar yapılması

8. Maddede anne babanın kendisini çocuğuyla bir araya getirmeye yönelik tedbirler alınma hakkına ve milli makamların bu tedbirleri uygulama yükümlülüğüne zımnen atıfta bulunulmaktadır

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 22 Haziran 2006 tarihli Kararı

Ön bilgiler

Stefano Bianchi eşinden ayrıldığında mahkeme kendisine çiftin üç yaşındaki oğlunun velayetini vermişti. Ancak anne çocuğu alarak İtalya’dan İsviçre’ye kaçtı. Daha sonra da nerede bulunduğunu açıklamayı reddetti.

Bay Bianchi İsviçre makamlarının oğlunu bulmak için yeterli çaba göstermediğinden şikayetçi oldu.

AİHM kararı

Strazburg Mahkemesi davayı ele aldığında Bay Bianchi hemen hemen iki yıldır çocuğunu göremiyordu. Mahkeme İsviçre makamlarının çocuğun bulunmasında pasif bir tutum içinde olduklarına hükmetti. Çocuğun annesi İsviçre polisiyle görüşmeye geldiğinde bile polis çocuğun yerini belirlemek için bu fırsattan yararlanmamıştı. Çocukla babası arasında temasın olmaması çocuğun yüksek menfaatlerine aykırıydı.

İsviçre makamlarının harekete geçmemesi Bay Bianchi’nin aile yaşamı hakkının ihlal edilmesine neden olmuştu.

Müteakip gelişmeler

İsviçre yasası 2009’dan itibaren geçerli olmak üzere değiştirildi. Uluslar arası çocuk kaçırma olaylarını ele almaya yönelik usullerde reform yapıldı ve iade usulleri birbirinden farklı ve çeşitli tedbirlerle hızlandırıldı.

Themes: