Tematy muszą spełniać wszystkie poniższe kryteria: 

• reprezentować wartości europejskie i być wspólne dla co najmniej trzech krajów Europy;
• być przedmiotem badań interdyscyplinarnych grup ekspertów pochodzących z różnych regionów Europy;
• odzwierciedlać europejską pamięć, historię i dziedzictwo oraz wnosić wkład w postrzeganie różnorodności współczesnej Europy;
• sprzyjać wymianie kulturalnej i edukacyjnej młodzieży;
• umożliwiać rozwój inicjatyw i wzorcowych projektów w dziedzinie turystyki kulturowej i zrównoważonego rozwoju kulturowego;
• sprzyjać rozwojowi produktów turystycznych we współpracy z agencjami i operatorami turystycznymi.

Projekty muszą uwzględniać wszystkie priorytetowe obszary:

1. Współpraca w dziedzinie badań i rozwoju: projekty muszą koncentrować się na głównych tematach europejskich i pokazywać, w jaki sposób tematy te reprezentują wspólne, europejskie wartości;

2. Utrwalanie pamięci, wiedzy o historii i dziedzictwie europejskim: projekty muszą zwiększać atrakcyjność dziedzictwa materialnego i niematerialnego – zwłaszcza w mniej znanych obszarach – oraz wyjaśniać ich historyczne znaczenie dla Europy;

3. Wymiany kulturalne i edukacyjne dla młodych Europejczyków: w ramach projektów należy organizować działania z udziałem młodzieży w celu promowania idei obywatelstwa europejskiego;

4. Współczesna działalność kulturalna i artystyczna: projekty muszą zachęcać do działań oraz działalności artystycznej, które badają związki między tematyką europejską a kulturą współczesną;

5. Turystyka kulturowa i zrównoważony rozwój kulturowy: projekty muszą promować dialog między kulturami miejskimi i wiejskimi, regionami rozwiniętymi i znajdującymi się w niekorzystnej sytuacji oraz między większością a mniejszościami. Prowadzący je powinni aktywnie angażować media i współpracować z organizacjami turystycznymi w celu zwrócenia uwagi na europejskie dziedzictwo oraz wspierania zrównoważonego rozwoju terytorialnego.

Inicjatorzy projektów tworzą interdyscyplinarne sieci współpracy zlokalizowane w kilku państwach członkowskich Rady Europy. Sieci takie muszą:

• przedstawić ramy koncepcyjne oparte na badaniach przeprowadzonych w zakresie wybranego tematu i zaakceptowane przez różnych partnerów sieci;
• angażować kilka państw członkowskich Rady Europy (co najmniej trzy) w cały projekt, jego część lub części projektów;
• gwarantować, że proponowane projekty są możliwe do zrealizowania pod względem finansowym i organizacyjnym;
• mieć uregulowany prawnie status, w formie stowarzyszenia lub federacji;
• działać w sposób demokratyczny.

Temat musi mieć związek z wartościami europejskimi i być wspólny dla co najmniej trzech krajów w Europie. Musi odnosić się do europejskiej pamięci, historii i dziedzictwa oraz wnosić wkład w postrzeganie różnorodności współczesnej Europy.

Inicjatorzy projektu, współpracując ze swoim komitetami naukowymi, powinni zidentyfikować elementy dziedzictwa materialnego i niematerialnego związane z tematem szlaku oraz określić wspólną narrację w prezentowaniu miejsc uznanych za część szlaku.

Należy utworzyć europejską sieć o uregulowanym prawnie statusie, w formie stowarzyszenia lub federacji, skupiającą obiekty i zainteresowane podmioty, które będą pochodziły z co najmniej trzech państw członkowskich Rady Europy.
Każda sieć musi działać w sposób demokratyczny i pozwalający na pełną partycypację wszystkich uczestników w zakresie zarządzania, badań i programu działania. Inicjatorzy szlaku muszą zadbać o to, aby stowarzyszenie odpowiedzialne za zarządzanie szlakiem kulturowym było sprawne pod względem organizacyjnym i finansowym.

Szlak musi być tworzony w taki sposób, by zachęcać do współpracy kulturalnej oraz stymulować debatę naukową i społeczną wokół jego tematu.
Szlaki kulturowe muszą być aktywne w pięciu priorytetowych dziedzinach, do których należą:

• współpraca w zakresie badań i rozwoju;
• utrwalanie pamięci, wiedzy o historii i dziedzictwie europejskim;
• wymiany kulturalne i edukacyjne dla młodych Europejczyków;
• współczesna działalność kulturalna i artystyczna;
• turystyka kulturowa i zrównoważony rozwój kulturowy.

Aby zapewnić widoczność szlaku w całej Europie, jego inicjatorzy są zobowiązani do opracowania karty widoczności wraz z logo zaprojektowanym dla danego szlaku.
Po uzyskaniu certyfikatu na wszystkich znakach i materiałach informacyjnych szlaku musi pojawić się zarówno logo „Szlak Kulturowy Rady Europy”, jak i logo własne, zaprojektowane dla danego szlaku.