Davaya ilişkin genel bilgiler
Yüzlerce açık deniz dalgıcı, Norveç’in Kuzey Denizi’nde 1965 ila 1990 yılları arasında süren petrol aramalarının “öncü dönemi” kapsamındaki dalış operasyonlarına katıldıktan sonra ciddi sağlık problemleri yaşamaya başladı.
Magn Muledal bunlardan biriydi. Öncü dalgıç olarak çalıştığı sırada Magn, basınç seviyelerinin aşırı hızlı düşmesinden kaynaklanan bir hastalık olan dekompresyon (vurgun) hastalığına maruz kaldı. Magn aynı zamanda çeşitli dalış kazaları yaşadı ve bir keresinde petrol platformu devrildiğinde platformda çalışan işçilerin cesetlerini sudan çıkarmak zorunda kaldı. Bu kazaların Magn’ın sağlığı üzerinde uzun süreli etkileri oldu.
Bu tehlikeli ve stresli bir işti. 50 metreye kadar olan dalışlarda hava gazı kullanılıyordu ve kabin basıncı suyun içinde ya da yüzeyde boşaltılıyordu. Daha derin dalışlar, içinde dalgıçların dinlenebildiği, uyuyabildiği ve vardiya aralarında denizin dibinde yemek yiyebildiği özel kabinler gerektiriyordu ve bu dalışlar zaman zaman günler ve hatta tek seferde haftalar sürüyordu. Dalgıçlar yüzeye çıktıklarında basınç seviyelerini güvenli bir şekilde ayarlamak için ne kadar süre gerektiğini ölçmek üzere dekompresyon tablolarını kullanıyordu.
Bazı öncü dalgıçlar işi bıraktıktan sonra ciddi zihinsel bozukluklar geliştirdiler. Birçoğu tekrar çalışamaz hale geldi.
2004’te Norveç hükümeti, ahlaki ve siyasi görev bilinciyle dalgıçlar için bir tazminat planı hazırladı. Ancak hükümet olanların yasal sorumluluğunu üstlenmeyi kabul etmedi. Bunun sonucunda, devletin ihmali nedeniyle daha fazla tazminat almak isteyen dalgıçlar bir dizi başarısız yasal itirazda bulundular.