Davaya ilişkin genel bilgiler

Dzintra Elberte’in kocası Egils 2001’de öldü. 

Kocasının bedeni ona bacakları birbirine bağlanmış bir halde teslim edildiğinde çılgına döndü. Egils bu şekilde gömülmek zorundaydı. 

İki yıl sonra polis Dzintra ile temasa geçti. 1994 ve 2003 yılları arasında ölü bedenlerden yasadışı yollardan organ ve doku alınması iddialarını soruşturuyorlardı. Egils öldükten sonra bedeninden Dzintra’nın bilgisi ve rızası olmadan doku alınmıştı.

Devlet tarafından onaylanmış bir sözleşme uyarınca Egils’in vücut dokusu alınmış ve bio-implant’a dönüştürülmek üzere gönderilmişti. Tıbbi uzmanlar Egils’in pasaportunda bu bağıştan vazgeçtiğini gösteren bir damga olmadığını söylediler.  Dzintra uzmanların bunu kontrol etmiş olamayacaklarını, çünkü kocasının pasaportunun evde olduğunu idida etti. 

Uzmanlar yasal olarak sadece potansiyel bağışçının yaşarken organların ya da dokunun alınmasına itirazının olup olmadığını kontrol etmeleri gerektiğine inanıyorlardı. Eğer akrabalar itiraz ederlerse, onların bu arzusuna saygı duyuluyordu ancak uzmanlar akrabalarla fiilen temas kurmaya çalışmıyorlardı. 

Polis ve savcılar uzmanların organları ve dokuyu ancak potansiyel bir bağışçı ya da onun akrabalarının açıkça izin vermesi halinde almaları gerekip gerekmediği konusunda görüş ayrılığı içindeydiler. 

Bu çelişkili görüşler nedeniyle ceza soruşturması defalarca açıldı ve kapandı. Bir Letonya mahkemesinin 2008’de uzmanların sevdiklerinin vücutlarından doku alma niyetlerini akrabalara haber vermeyerek yasayı çiğnemediklerine hükmetmesiyle nihai bir karara ulaşıldı.