Lecznictwo termalne, czyli wykorzystanie gorących źródeł do zabiegów zdrowotnych, jest stosowane w Europie od starożytności. Wiele miast na szlaku było znanych już w czasach rzymskich, a w kilku zachowały się imponujące ruiny łaźni i towarzyszących im budynków uzdrowiskowych. Najsłynniejsze uzdrowiska szczyt popularności osiągnęły w XVIII i XIX w., kiedy opracowano szereg zabiegów medycznych i zdrowotnych, a podróże, dzięki pojawieniu się kolei, stały się łatwiejsze. Przedstawiciele elity politycznej oraz kulturalnej podróżujący do europejskich uzdrowisk i tworzący w nich ośrodki wymiany kulturalnej zainicjowali nowoczesną turystykę. Pozwoliło to na wzmocnienie renomy uzdrowisk termalnych i zapoczątkowało zupełnie nowy trend – budowania luksusowych hoteli oraz rozmaitych obiektów rekreacyjno-rozrywkowych, od pierwszych kasyn i teatrów muzycznych, po zadaszone promenady i ogrody krajobrazowe przeznaczone dla wytwornych turystów.

Dziedzictwo

Baden-Baden, Bath, Budapeszt, Karlove Vary, Spa i Vichy to tylko niektóre z najsłynniejszych europejskich miast uzdrowiskowych. W Europie istnieje znacznie więcej tego typu miejsc. Ich wyjątkowy charakter, style architektoniczne i tradycje uzdrowiskowe powstały wokół źródeł wód termalnych wykorzystywanych do picia lub do leczniczych kąpieli. Kultura uzdrowiskowa wraz ze wszystkimi lokalnymi odmianami, stanowi wyjątkowe dziedzictwo europejskie. Z myślą o skatalogowaniu i uczczeniu tego dziedzictwa, rozpoczęto prace nad „Atlasem termalnym Europy”.

Podróżowanie dzisiaj

Dziś uzdrowiska opowiadają historie, organizując doroczne festiwale i inne wydarzenia, a także oferując szeroką gamę zajęć twórczych przeznaczonych dla turystów. Goście mogą cieszyć się przede wszystkim przyjemnościami i korzyściami oferowanymi przez wody termalne, zrelaksować się i doświadczyć prawdziwie wielozmysłowej tradycji.