België is een van de tien stichtende leden van de Raad van Europa. Logisch, want de Raad van Europa werd opgericht als reactie op de gruwel van de Wereldoorlogen, waarbij België een zware tol betaalde. Het was een Belg, toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Paul-Henri Spaak, die de eerste vergadering van het Comité van Ministers van de Raad van Europa, van 8 tot 13 augustus 1949 in het stadhuis van Straatsburg voorzat.

België hecht een grote waarde aan de Raad van Europa. De Raad bevordert en verdedigt de Europese waarden inzake mensenrechten en fundamentele vrijheden zoals ze zijn neergeschreven in het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. De organisatie kreeg ook als opdracht te streven naar een grotere eenheid tussen haar leden. Die rol als motor van de Europese integratie is intussen voor een deel van het lidmaatschap overgenomen door de Europese Unie.

De Raad van Europa is een bron van innovatieve normgeving, bijvoorbeeld inzake cybercriminaliteit, geweld tegen vrouwen of fraude in de sport. Hij ziet voortdurend toe op de naleving van de mensenrechten, de democratie en de rechtsstaat in de lidstaten en trekt waar nodig aan de alarmbel. Ten slotte speelde de Raad van Europa een belangrijke rol in de transitie van voormalige Oostbloklanden.