Konunun arka planı

Yerel yönetimler 1998 yılında otoyolun güzergahını, Natalya Grimkovskaya’nın ebeveyni ve küçük yaştaki oğluyla birlikte yaşadığı sessiz caddeden geçecek şekilde değiştirdiler. 

Aile evi kısa sürede yaşanmaz hale geldi. Günün her saatinde evin yanından yüzlerce kamyon  geçiyordu. Hava motorlu araçların egzoz dumanlarıyla ağırlaştı. Araçların neden olduğu sarsıntı evdeki mobilyaları sarsıyordu. Tavandan ve duvarlardan sıvalar dökülüyordu. 

Yolda çukurlar meydana gelmeye başladı, yerel yönetimler bu çukurları kömür tozu ile dolduruyor, bu tozlar da yoldan geçen araçlar nedeniyle havaya yükseliyordu.

Natalya’nın küçük oğlu sık sık nefes alma sorunları yaşıyordu. Çocuğun vücudunda yüksek düzeyde bakır ve kurşun kalıntıları bulundu. Doktorlar çocuğun başka bir yerde yaşamasını önerdiler.

Yerel bölge halkının şikayetleri yetkilileri caddedeki hava kirliliği düzeylerini ölçmeye sevk etti. Uzmanlar araç salınımlarının standartların üzerinde olduğunu belirledi. 

Mahkeme, hükümetin aileyi başka bir yere yerleştirmesini ve evlerine ve sağlıklarına yönelik hasarı tazmin etmesini isteyen Natalya’nın annesi Klara’nın açtığı hukuk davasını reddederken pek bir gerekçe göstermedi.